Tahan-an

Impit na iyak ang tagawaksi ng bawat kirot

Sa bawat paghaplos sa sugat ng pagkakadapa ay dulot

Malambing na tinig ni Inay ang babasag ng lungkot

Pag-aalalang bitbit ni Itay ang sa aki’y nakakumot.

Sa paglipas ng taon, ang sugat ay hindi na lamang sa laro at takot

Laro rin naman kung ituring ngunit damdamin na ngayon ang sangkot

Luha ko man ay dumaloy sa bawat kasawiang sa aki’y bumalot

Tahanan pa rin ang pumalis ng sakit, sugat, pighati at sigalot.

Sa bawat pag-apak sa tahaking puno ng pasakit at sugat

Nananatiling ang pamilya ang kumakalinga at sumasapat

Saan man sa buhay hanggang sa lunang malalakbay ay nararapat

Babalik at babalik pa rin sa tahanang sayo’y nagpamulat.

Tatag ng haligi at liwanag ng ilaw,

Mayamang idinudulot ang pag-ibig sa uhaw

Sa lagok ng pagmamahal at pagduyan ng aliw,

‘Di kailanman lilisan sa akin ang musikang kasaliw.

Ang munting tahan-an na lubos na pumapawi

Ng kirot na tila walang huli ang sakbibi

Impit na iyak ang tangi lamang saksi

Sa bawat pag-irog ng pamilyang itinatangi.


https://www.facebook.com/i.am.miss.jemaima.milan

https://www.facebook.com/notes/jemaima-milan-robles/tahan-an/603957882995776

Ito po ang aking lahok sa Saranggola Blog Awards 5

Sponsored by: