Para sa Kapilas ng Aking Langit

Mahalin mo ako gaya ng langit

na sa una mong pagsilip, sayo’y nagpapapikit

maliwanag at nakasisilaw sa iyong balintataw

ngunit langit pa rin sa iyong pananaw

Gaya ng umagang gigising sa iyong tabi

pagmamasdan ang iyong paghinga, ang iyong labi

na kay sarap bakasin ng dulo ng aking daliri

habang iginuguhit ko sa isip ang iyong pagngiti

Mahalin mo ako gaya ng langit

na iyong tinitingala sa kabila ng pagkabigong paulit-ulit

sa mga pangarap kong hindi ko maitawid-tawid

yakap ako sa paghikbi, nariyan ka, walang subalit

Gaya ng kung paano mo 'ko minamasdan 

hanggang sa ang ating mga tingin ay magkahiyaan

sa pagitan ng gabi at umaga, naroon ka, humahanga

hindi mo ikinukubli ang pag-ibig sa iyong mga mata

Mahalin mo ako gaya ng langit

kung saan ang ulap ay sumisipol ng ating mga awit,

sumasayaw at gumuguhit ng ating mga larawan 

na hangad mong pagmasdan habang nakahiga sa damuhan

Gaya ng pagsipol mo ng mga tonong nais mong aking lapatan

ng mga salitang alam mong ikaw lamang ang laman

lumilikha ng musika na kapwa puso’y matatandaan

lumipas man ang panahon, ang mga ulap, sa ating pagitan

Mahalin mo ako gaya ng langit

na kahit sa gabi, sa isipa’y hindi mo maiwaglit 

gaya ng pangarap mong ako’y hagkan 

sa ilalim ng ambon at liwanag ng buwan

Gaya ng paghalik mo sa aking kalungkutan

yayakapin ako at ang aking kaibuturan

saksi at hindi bibitiw anuman ang hantungan

dahil lahat ng kasiyahan, ikaw lang ang pag-aalayan

Mahalin mo ako gaya ng langit

na may amihang yumayakap sa bawat pintig ng pag-ibig

nagpapalipad ng aking isipa't ulirat sa himpapawid

wari’y habagat, daluyong na hinahagip ang aking dibdib

Ngunit ako’y gigising sa aking pananaginip,

dahil ang langit ko, kapilas ka man, hindi mo pa batid.