At Sunset

I want to believe that in the horizon,
the sea and sky could hold a kiss,
long enough for the colors to spread,
warm enough to keep everything red.

And so the sea asked, "If I would hold your hand,
will you hold my heart?"
The sky answered, "Take my hand, fly with me,
then we'll fall together down the heart of the sea."

Kabalintunaan

Tula ng Pag-ibig: Pag-ibig sa Tula 

May pag-ibig sa tula.

Mamahalin ka

matapos mong ibigay

ang iyong buong puso

sa bawat kataga,

sa bawat pyesa,

sa bawat konseptong

niyakap at iniukit sa alaala.

Magmamahal na lamang ako ng tula.

May pag-ibig sa pag-iisa,

matapos mong paglaanan

ng panahon ang kalungkutan,

na bumalot sa iyo nang

ika'y nakikipagbuno

sa mga demonyo

ng nakaraan:

yaong umuungkat

ng ibinaon mo nang sakit,

yaong tumutuklap

sa langib ng mga sugat,

yaong kumukurot

sa pilat na kumikirot

sa bawat yakap.

May pag-ibig sa pag-iisa.

Gaya ng pag-ibig na dulot ng tula.

       

***

Tula ng Pag-asa: Pekeng Alapaap

Hindi na nagungusap ang mga mata

Hindi na saya ang bumabalot sa kanila

Sa bawat tingin mo, hindi na nalulusaw

Hindi na tumitibok ang pusong nauuhaw

Hindi na hinahaplos ng iyong mga labi

ang kasawian ng mga halik na may pagsisisi

ng mga yakap na hindi na umiinit

ng lahat ng ikaw na binabawi kong pilit

Yayakapin ka ng mahigpit, kakapit

sa pag-ibig na dumudulas, kumakalas

Haharap sa salamin, saka muling magsisinungalin

saka muling kakabigin ang tali ng damdaming

'di mabitiw-bitiwan ng alaalang umaalipin

Nabubuhay sa pangarap na muling mananaginip

gaya ng pagpapanggap na ang hangin ay umiihip

sa pekeng alapaap, sa nagkukunwaring langit

nalulunod na sa luhang nagtatanong kung bakit

Hanggang kailan kakapit sa nakaraan?

Ang kwentong 'di matapos sa malamig na paglisan,

Laging bumabalik sa dulo ng sinimulan.

           ***

Tula ng Pananampalataya: Panginoon

Sa pagpatid ng tali sa leeg at kamay,

unti-unti na nating makakalas

ang mga kadena ng bolang bakal sa mga binti.

Matagal na tayong itinali

at pinakakain ng kanilang mga itinatapon.

Taga-konsumo

ng mga bagay na pinagkakakitaan ng imperyo.

Tayo ang merkado

na kanilang binebentahan ng lahat ng produkto:

mga bago,

may depekto,

mga sobra,

mga luma,

at kahit mga damit na ibinasura na;

mga armas na walang bala,

dahil ang bala ay sa kaaway ibinebenta,

nang ang kalakal ay magpatuloy

at hindi mawalan ng pangangailangan.

Negosyo ang giyera.

Ninegosyo ang giyera.

Kasabay ng kanilang tUbo

sa larawan ng babaeng pinuputa.

Patuloy tayong ibinabaon sa

konsumerismo ng mga bagay na galing sa kanila

mula kape hanggang pelikula

kahit ang mga produkto natin

ay kayang mamayagpag sa ibang bansa.

Walang kakumpitensya

kaya naman sa kanila

ang monopolyo.

Tayo

ay mga dagang tumatakbo

sa karerang sila ang bumuo,

at umiikot ang pera ng tao

patUngo sa kanilang mga bulsa,

nabubusog habang tayo'y nagugutom dahil sa

imperyalismo

na bumuo ng imperyong

may mga panginoong maylupa

na patuloy na inaalipin

ang taong sa ati'y nagpapakain,

inaangkin ang atin,

upang sila'y patuloy sa pagkain

ng hindi nila pinagpaguran,

bagkus ay kinamkam lamang.

Pinayakap sa atin ang kaisipang

tayo ay tamad

kaya tayo hindi umuunlad,

upang hindi tayo magtaka

kung bakit sa ating pagpapakahirap

ay hindi tayo makaangat-angat.

Tayo ay hinati-hati

upang patuloy na maghilahan gaya

ng ginagawa ng marami 

na bagkus tumulong

ay patuloy na sinisiraan

ang gobyernong

pinipilit itayo ang dignidad ng isang bansang

matagal nang kolonya at may pekeng kasarinlan.

Nakakatawa na

ang sumisigaw ng 'gutom' 

ay ang mga taong may ipon,

at mga taong kumakayod

ng isang kahig at isang tuka

ay hindi nagrereklamo.

Bakit?

Dahil wala nang ikagugutom pa

ang mga taong nagugutom na

sa matagal nang panahon.

***

Ito ay lahok sa Saranggola Blog Awards 8

Tuliro

Sa bawat paglapat ng mga palad mo
Sa palad ko
Puso'y tumitigil sa pagtibok,
Napapalunok
Hininga'y napipigilan
Sa ating pagitan
Walang naiintindihan
Sa mga tinuran
Namumutawi ay "ok lang"
O 'di kaya'y napiping tuluyan
Tumango, umiling,
ngumiti na lamang.

Lost

I was lost
at that moment
you were looking at me
with eyes that feel
with silent intensity
listening intently
and I had to catch myself
from falling and failing
to keep my heart still
when everything else vanished
clouding my thoughts
of my throbbing within
and what stays is my reach
towards you, in between.

Notes for the Universe

Akap

from Akap by Imago

Pikit-mata 

kong iaalay ang buwan at araw

pati pa sapatos kong suot

Nagtatanong

simple lang naman sana ang buhay

kung ika'y lumayo...

***

Pikit-mata:
Buod ng ating pag-ibig sa iisang salita
Pag-ibig nga ba na binulag ng tadhana?
Tadhana'y naniwala na may iba
sa ating dalawa
na magiging panghabambuhay ang
nagtatamisang salita

Pikit-mata.
Inialay mo ang lahat ng meron ka
Inialay ko ang lahat ng aking magagawa
para sa mga pangarap na tila
maaabot ang langit ngunit...wala

Pikit-mata
na hinawakan ko ang iyong kamay
Nang sinabi mong hindi ako sa puso mo'y may taglay
humahabol sa pag-asang nawalan ka lamang ng kataga
kung paano ipaliliwanag ang kahulugang nawawala

Pikit-mata
kong minahal ang lahat: ang pait, ang sakit, ang pilat
ang pait, ang sakit, ang pilat
nang bawat sugat na sumulat
ng mga kwentong walang pamagat.

Pikit-mata
kong hinarap mag-isa ang katotohanang hindi talaga
maari ang pag-ari sa taong hindi kilala
na nakatago ang kaluluwa mula sa
mga taong nais bumasa, yumakap at tumula

Hanggang sa huli, bulag ako sa kung ano'ng totoo
sa mga ngiting pinagsaluhan
sa iilang pagkakataon ng katuturan
ng damdaming nahulog ngunit walang kahulugan.